Haere mai~ Może owieczkę? Albo wycieczkę do Shire?

Imię: Mia

Nazwisko: Kirkland

Państwo/miasto/rejon/whatever: Nowa Zelandia ( ang. New Zealand, oryginalnie, czyli po maorysku Aotearoa Kraj Długiej Białej Chmury*)

Wiek: z 17 będzie

Opis wyglądu: O~ To będzie ciekawe. Wygląd Nowozelandki od razu przywołuje na myśl Europę i znaną wszystkim Wielką Brytanie. Mia bardzo się zmieniła przez okres kolonizacji, a że jest osobą nadal dosyć zależną od paczki Kirklandów tak i jej wygląd jest adekwatny do brytyjskiej urody. Żeby wszystko sprostować należy zaznaczyć, że dziewczyna nie jest Brytyjką, a pochodzi z ludów maoryskich, a ci w żadnym razie nie są podobni do któregokolwiek z Kirklandów (Albo... Kirklandówek... ) . Cechują się ciemną karnacją, wąskimi brązowymi oczami i równie brązowymi, choć nieco podchodzącymi pod czerń włosami, za to Mia to jasnej karnacji młoda kobieta o dużych niebieskich oczach ( Pan Zelek ma zielone... zielono-złote czy cuś, no ale... fandom i pan Hima mają większą siłę przebicia) i sięgających do pasa jasnych blond włosach, które zazwyczaj spina na boku w kucyk, dodatkowo wiążąc je jeszcze dodatkowymi gumkami. A co do tych urokliwych brwi! Damskiej wersji Zelandii oszczędzono trudów opieki nad kilkupoziomowymi brwiami, dlatego już jej tak brytyjskosć nie doskwiera! I strój... To samo w sumie co powyżej, dziewczęca wersja Zelandii odziana jest w niebieską sukienkę z białymi rękawami i kołnierzykiem, w pasie przepasana jest równie białym fartuszkiem a na ramiona zarzuconą ma brązową kamizelkę. Choć jest to dosyć.... nietypowe, Mia jest dziewczyną jak każda inna więc w miarę zmiany stylów i jej garderoba się zmienia.
A teraz coś od samej userki : Rozumiem, kanon i takie tam, jednak Zelandia jest zbyt brytyjska, a nie ma możliwości, żeby nie zachowała żadnych cech ze swoich dawnych ludów zwłaszcza, że ich potomkowie jeszcze istnieją. Maorysi znani byli powszechnie (nadal są) z malowniczych tatuaży o niezwykłych wzorach, które przykuwają wzrok. Mia jest kobietą, więc oczywiste, że nie ma ich nawet kilku, jednak chcąc odwołać się do tradycji takowy tatuażyk sobie sprawiła, niewielki i ukryty na kostce (trzeba pokazać te moc i robić tam gdzie boli), jednak wykonany tradycyjnym sposobem.

Opis charakteru: Choć pozorne dobre maniery i kulturalność wobec innych nabyła z Europy, tak ciągle jest po prostu sobą. Na pierwszy rzut oka to nieśmiała dziewczyna i faktycznie na ten pierwszy rzut tak jest. Ludy maoryskie od zawsze unikały innych plemion jak i nieproszonych kolonistów, dodatkowo później  Nowa Zelandia, jak inne kraje Pacyfiku zostały nieprzyjemnie potraktowane przez obcych setkami, a nawet tysiącami skazańców, którzy niszczyli piękno i dziewiczość wysp, a także przyczyniali się do częściowej destrukcji kultury i krajobrazów Zelandii. Następnie po tym wszystkim doszły konflikty z Brytanią i przez to Mie czekał krótki czas na szybkie dorastanie. Musiała nauczyć się hamować swoje uczucia i patrzeć na świat z wyprzedzeniem. Choć była targana burzliwymi uczuciami, oburzeniem i chęcią dalszej walki o wolność, niechętnie postanowiła pójść na ugodę. Kraj Nowej Zelandii jest bardzo młody i teoretycznie mówi się, że powinna być jeszcze dzieckiem, jednak mieszkając na krańcach świata i będąc przez długi czas odpychanym od innych nabyła dystansu do świata, i jednocześnie nie pokazując tego żyje dalej.
W kontaktach z innymi tylko na początku wydaje się być nieśmiała i bardzo ostrożnie dobiera słowa. Nie potrzebuje wiedzieć jak ktoś ma na imię, skąd jest i jak wygląda,  najważniejsze jest by mogła poznać czy jest to osoba godna zaufania, czy ktoś, kto może wykorzystać jej gościnność i odwrócić wszystko przeciw niej. Oczywiście... Jest mściwa. Nie do wszystkich, jednak większe urazy potrafi odebrać bardzo poważnie. Na ogół jest pogodną, uśmiechniętą i cierpliwą dziewczyną, ale jak wiadomo ta cierpliwość kiedyś się musi skończyć. Nie rozgaduje się zbytnio, bo ciągle jest zbyt nieśmiała by otworzyć się przed innymi nie tylko ekonomicznie, ale także uczuciowo, co odpycha ją na bok, choć lubi rozmowy z innymi, dzięki temu poznaje lepiej innych i nieco się rozluźnia. Młodą Kirklandównę zdecydowanie przerasta ambicja. Wie, że jeśli nie wywiąże się z umowy z którymś z krajów, z którym współpracuje, to może zostać odepchnięta na bok, a jej miejsce zajmie ktoś bardziej uprzywilejowany. Jest dumna z tego kim jest i skąd pochodzi. Jest niezwykle otwartą osobą do ludzi, którzy chcą ją poznać. Uwielbia turystów i zawsze chce się im pokazać z jak najlepszej strony. Z roku na rok ma ich coraz więcej, jednak nadal jest się jej ciężko wybić przez sąsiadkę Australię. Odwieczna rywalizacja i próby bycia lepszym od  najbliższej osoby często smuci Maoryskę. Czuje się osamotniona pośród ogromnych wód, będąc sama. Dzięki temu jednak nauczyła się pomagać innym. Zawsze pomoże jeśli ktoś owej pomocy potrzebuje, chce pokazywać, że da się żyć uczciwie i ciężko pracować. Minus tego to, to, że dziewczyna zbyt wiele chce zrobić i często wychodzi przez to na minus. Przykładowo nawet na palcach u jednej ręki nie policzysz jej samodzielnych osiągnięć zbrojnych. Kraj technologicznie rozwinięty ma jednak tę wadę, że przez dłuższy czas pozostawał z tyłu i została mu opinia słabego i niesamodzielnego. Dlatego też dziewczynie ciężko jest przyjąć pomoc od kogokolwiek, choć drobnostki to nie to samo.
  A teraz najważniejsze i to, co może odstraszać a i przyciągać niejedną osobę. Jako, że Nowa Zelandia jest krajem hodującym owce, tak wiadomo, że i sama personifikacja ma z nimi niejedno wspólnego. Jej myśli bez przerwy przemierzają stada beczących zwierzątek, przez co łatwo się rozprasza i szybko traci wątek podczas rozmowy. Dziewczyna jednak się tym zupełnie nie przejmuje, jest szczęśliwa z tymi małymi, szorstkimi i nie zawsze ładnie pachnącymi zwierzakami. Lubi się z nimi utożsamiać, uważa, że ich życie to istna sielanka, bo są tak głupiutkie, że właściwie nic poza fizycznymi potrzebami ich nie interesuje. I nawet na te potrzeby pracować nie muszą!
  Powierzchownie dziewczyna jest spokojna i opanowana, jednak nie szczędzi sobie okazywania radości, choć nie przesadnie. Mia uwielbia się przytulać i choć ma słabość do uroku, miłości i jakichkolwiek okazów czułości ze strony innych, też niekoniecznie do niej, tak ciężko jest się jej przełamać do tego, by przyznać się do bliższej sympatii, ponieważ obawia się, że jak powie coś nie tak to znowu się wszyscy odwrócą. Mimo to jest dobrze znana z nie zawsze trafionych docinków (znamy z anime przykład z filmami Hollywoodzkimi w wykonaniu Kanady?~~). Niekoniecznie robi to złośliwie, ale myśli, że dzięki temu będzie mogła niepostrzeżenie rozweselić nieco towarzystwo.  

Zainteresowania:
- Oglądanie po raz enty całej trylogii Władcy Pierścieni!
- I Hobbita!
- Zabawa z owieczkami
- Z owieczkami
- Owieczkami =w=
- =w=

Inne:

- Nowa Zelandia jest pierwszym krajem, który dał prawo wyborcze kobietom
- Kraj ten cechuje niespotykana fauna od ptaków nielotów zwanych kiwi, papug Kakapo, alpejskie papugi Kea, najmniejsze na świecie delfiny Hektora. Poza tym w Nowej Zelandii występują najbardziej jadowite gatunki owadów i węży.
- Dzięki temu, że w jej kraju były nagrywane wszystkie części Władcy Pierścieni, jak i Hobbit, do Zelandii przybywa coraz więcej turystów
- W Nowej Zelandii istnieje „Stowarzyszenie na rzecz promocji kapsli”( ktoś tu grał w Fallouta~~)
- Liczebność owiec zdecydowanie przewyższa liczbę ludności w kraju. Na jednego człowieka przypada 10 owiec.
- Mii nieustannie towarzyszy mała owieczka, którą nazwała Mary. Jest do niej ogromnie przywiązana i nie wyobraża sobie bez niej czegokolwiek. Dodatkowo często towarzyszy jej ptak kiwi. Jednak należy pamiętać, że to złośliwe zwierzę, jak dziabnie to ślad może nie zniknąć nigdy.
- Jednym z głównych jej przysmaków są owoce, jednak tylko świeże.
- Mia coraz częściej wraca do swojej kultury, co pokazuje na przykład tradycyjny, rytualny taniec haka, który zawsze się odbywa przed meczami rugbistów „All Blacks”. Jest to współczesna interpretacja tego tańca.
- Społeczeństwo Nowej Zelandii nazywane jest powszechnie Kiwi (było w charakterze jak mniemam ale co szkodzi :3 )
- Mia potrafi posługiwać się językiem elfów
- Jak u męskiej wersji Zelandii wrażliwymi i nietykalnymi miejscami były loczki zwinięte w baranie rogi, tak u żeńskiej są te kędziorki na czubku głowy, które za nic nie chcą się ulizać.
- Nowa Zelandia potrafi idealnie naśladować akcent innych
- W Nowej Zelandii, tak jak w WB nie obchodzi się Wigilii, natomiast Boże Narodzenie wygląda bardziej jak piknik rodzinny przy lekkostrawnych potrawach jak sałatki i owoce morza (jest tam wtedy początek lata).
- Taki smaczek. Maorysi czuli niepokój przy ludziach nadmiernie owłosionych. Podczas wojen muszkietowych Te Reuparaha- jeden z wodzów maoryskiego plemienia uciekając przed wojownikami wrogiego plemienia miał nadzieję na to, że uda mu się zbiec. Udało się to gdy nastało słońce. Po tym społeczeństwo Ngāti Toa ułożyło pieśń, która miała być zapowiedzią ich niezniszczalności

W języku maoryskim brzmiąca :                       A w języku polskim:

Ka mate! ka mate! Ka ora! ka ora!                      Mogę umrzeć! Mogę umrzeć! Mogę żyć! Mogę żyć!
Ka mate! Ka mate! Ka ora! Ka ora!                 Mogę umrzeć! Mogę umrzeć! Mogę żyć! Mogę żyć!
Tēnei te tangata pūhuruhuru                            Tam stoi kudłaty człowiek,
Nāna nei i tiki mai, whakawhiti te rā                  który może spowodować wschód słońca
A, hupane! A, kaupane!                                    Jeden krok do góry! Drugi krok do góry!
A, hupane! A, kaupane!                                     Jeden krok do góry! Drugi krok do góry!
Whiti te ra!                                                       Słońce wzeszło!
Hī!                                                                   Hī!



Moja komoda żywi się osami~~

( To "Inne" wyczarowałam z innego forum na którym gram Zelandią, bo to jedno i to samo DX)

Co by tu więcej napisać? Akcept i leć niczym ptak~