Pokój 1 - Hong Kong; Chiny; Anglia

ASIA POWEEEEEER >7< ...I Anglia!
Herbaciane trio ♥

Pokój trzyosobowy
Mieszkańcy: Hong Kong; Chiny; Anglia

Ozdóbki - są, dzwoneczki - są, wstążeczki - są, obrazki na ścianach - są, świecidełka - są. Chiny 'naprawiła' pokój. Bo przecież nie będą żyli w takim byle czym. Musi być czerwono-złoto i z pandami! I z sierpem i młotem na ścianie. I z dużą ilością ozdób!
Dumna z siebie i swojej pracy tylko rozejrzała się po pokoju. Było jak dla niej idealnie. Wszystko się mieniło i błyszczało jakby zwymiotował jednorożec. I było nawet komunistycznie, z jej czerwonymi i złotymi gwiazdkami..! O dziwo zostawiła nawet miejsce na yaoice rzeczy sióstr (może wyłączając szafę z jej ubraniami). Brakowało w sumie tylko posłania dla pandy, ale szybko uznała, że zarówno jej pupil jak i piesek Japonii mogą spać na łóżku (bo co, nabrudźmy Hong Kongowi!)
-Siostrzyczki będą zachwycone, aru!
Ciekawie tylko, co powiedzą te siostrzyczki jak się dowiedzą, że będą musiały spać na jednym łóżku we trójkę, z pandą i psem. Jak to szło? 'Starsza siostrzyczka Chiny wie co dla nich najlepsze!'.
Tak czy inaczej zachwycona swoim 'dziełem' walnęła się na łóżko. W sumie miała plany na wieczór.. Ale wpierw musiała poczekać na siostrę, aby CHOCIAŻ JEDNĄ rzecz z nią ustalić.

Ciągnąc za sobą średnich rozmiarów walizkę, HongKong podeszła do drzwi. Pokój nr 1. Niby normalne pomieszczenie, jednak ta wiedziała, że coś ją w środku zaskoczy. Z panienką Chiny nic nie wiadomo. Chwyciła i przekręciła klamkę. Jej oczy dopadła ogromna ilość światła. Nie. Nie, nie, nie, nie, nie, nie!
HongKong stanęła w progu i mrużąc oczy rozglądała się po pokoju. Wszędzie wstążeczki, ozdóbki i pandy. Jak jej oczy przyzwyczaiły się do oświetlenia, ujrzała Chiny leżącą plackiem na łóżku. Dobra, ochrzani ją później. Postawiła dwa kroki na przód i odwróciła się z zamiarem zamknięcia drzwi. Robiła to wyjątkowo wolno, tak jakby się żegnała z korytarzem. Obróciła się o 180 stopni no i się zaczęło.
- Czy ty sobie ze mnie kpiąca?
Podeszła do łóżka. Poczekaj... Gdzie są pozostałe miejsca do spania? Popatrzyła bez uczuciowo na Chinkę. Czy tam na ścianie wisi sierp i młot? Tego już za wiele!

Coś jej weszło do pokoju. Podniosła głowę... Nope, to tylko jej siostra. Zaraz wstanie, się przytuli, podirytuje swoim piszczącym chińskim głosikiem. Tylko minutka, dwie.. się namęczyła z dekorowaniem.
Minutka minutką, a tu siostra zdąrzyła się do niej odezwać. Podniosła się do siadu, poprawiła włoski i tak zerka.
-Nie meimei~ -Pogodna jak zawsze. Siostra stoi przy łóżku, to się rzuciła jej na szyję utulić. A najwyżej przewali swoim ciężarem. -Ładnie tu, shi de, aru!? Powiesiłam nawet nasze zdjęcie...! -Którego ciężko się dopatrzyć w tym gąszczu ozdób -To świetnie, że będziemy mieszkały razem, prawie jak w domu, aru! Tylko jeszcze dojdzie druga siostrzyczka.. I Alfie-nini i Pochi..! Ale w sumie będzie prawie jak w domu, aru. Tylko bez siostrzyczek drugich, aru.. -Słowotok Chin czas zacząć -I poza tym mam pomysł. Ale to się ogarnij, usiądź, aru. Próbowałam wymyślić, gdzie tu można zrobić herbatę...

No i gdzie usiąść w tym syfie? Miała wybór - podłoga cała w brokacie i łóżko (na którym było trochę mniej brokatu). Postanowiła usadzić się na łóżku. Obróciła głowę w stronę ozdoby w postaci sierpa i młota. Jeszcze sowieckiej gwiazdy brakuje. Nie przeniesie się do innego pokoju, bo jej współlokatorzy nie wytrzymaliby z nią. A o jednoosobowym pokoju nie ma mowy. No cóż, smutna, ale prawda. Podniosła głowę.
- Co mająca na myśli? - westchnęła po czym poprawiła grzywkę. - No ja się nie dziwiąca, taki tu jest nieład...
Wbiła wzrok w podłogę. Nie wiedziała co ta szalona osóbka wymyśliła. Może zawody rzucania pizzą na odległość? Spojrzenie co się kryje pod łóżkiem Stanów? Dotknięcie loczka Włoch? Uznanie Sealandii za kraj?

-N-Nieład, aru..?
Zaraz się rozejrzała. Przecież był porządek! Wszystko błyszczało, czyli czysto.
-Nu, trzeba będzie załatwić coś do parzenia herbaty, aru. Może Anglusia takie coś ma, aru? -Ciekawe co by sama 'Anglusia' powiedziała, gdyby wiedziała jak ją nazywa -Pogadasz z nią? Jesteście no.. blisko, aru. -BO CHINA SIĘ WSTYDZI.
Przysunęła się na tym łóżku do siostry i zaczęła jej coś robić z włosami. Jakieś warkoczyki, czy co. Na szczęście delikatnie. I bez brokatu.
-Myślałam.. Że skoro to pierwszy dzień to zrobimy piżama party, aru?! A-Albo jakaś mini imprezę.. W-Wiesz, wieczorek zapoznawczy, aru.. W naszym pokoju czy gdzieś na dole.

- Anglia będąca na mojej "czarnej liście", jednak możliwe, że uda mi się wyciągnąć. - Xiao jest w końcu symbolem niezgody pomiędzy Chinami i Anglii. Nie zrobi tego za darmo.
Ale potem jej to powie, niech Yan się troszkę pocieszy. HongKong poczuła rękę siostry na jej włosach. Nie sprzeciwiała się - prawdę mówiąc, to lubiła jak siostra robiła jej warkoczyki. Oczywiście jak je robiła bez brokatu, potem się go trudno usuwa z włosów.
- Piżama party? - czyli jednak HK nie potrzebnie się martwiła. - Nie mająca nic przeciwko.
Emocji brak.

Plotła siostrze dwa urocze warkocze. Lubiła to. Wiele lat robiła takie same swoim siostrą, to miała wprawę i zręcznie przebierała rączkami na włosach Xiao.
-Masz czarną listę, aru..? - Mogła się tego po niej spodziewać w sumie -Aiya, może nie rozmawiajmy w tym pokoju o Anglusi..?
Zamilkła na chwilę i westchnęła. Czy ona delikatnie pociągnęła siostrę za włosy?
-Zgadzasz się!? Naprawdę, aru?! Yey, zaraz napiszę do.. do... WSZYSTKICH, aru! -Będzie biba -To tutaj? Będziemy jadły, gadały, puścimy muzykę, aru..
Zaplotła jej te warkoczyki. Taka śliczna Hong Kong!

Xiao zatrzepotała rzęsami.
- Zgadzająca się na wszystko. - HongKong wie, że będzie potem zbierać Chiny z podłogi. - Tylko w granicach rozsądku.
Kiedy już nie czuła rąk w swoich włosach wstała i otworzyła walizkę. Wyjęła z niej kilka mang (zapewnie jakieś shonen-ai) i słuchawki, po czym podeszła do jakiegoś lustra i się obejrzała. Warkoczyki. Ładne warkoczyki. Położyła się na łóżku i założyła słuchawki. Nie chciała poruszać tematu jednego posłania, zrobi to jutro gdyż była zmęczona po dzisiejszych wrażeniach. Jedną noc wytrzyma. Wzięła lekturę (w postaci mangi) i zaczęła ją czytać.

Troszkę zdziwiło ją zachowanie siostry. Od tak, koniec? Nic więcej? Nie, ona na to nie pozwoli. Rozwaliła się obok niej na łóżku i zaraź dźgnęła ją w bok.
-Ale wiesz... Ja bym chciała spać w środku, aru.
Czyżby to łóżko to jej wina była? W sumie Yan lubowała się w... integracji rodzinnej ale ile hajsu musiała dać, aby się na coś takiego zgodzono?
-I wiesz.. Mogłabyś mi pomóc.. Czy coś, aru..


[krótkie posty są krótkie i fajne XD]

Podniosła głowę z yaoica lektury i spojrzała na siostrę. Zamyśliła się, po czym uniosła głowę w stronę sufitu. To idealny moment żeby powiedzieć...
- Ten sierp i młot mnie przerażający. - HongKong zawsze wie co powiedzieć w odpowiednim momencie.
Xiao poczuła dźgnięcie. W tym momencie zdjęła słuchawki i ujrzała Chinkę przy sobie. Westchnęła, odłożyła mangę oraz podkuliła nogi.
- W czym ja mogąca ci pomóc? - Przechyliła lekko główkę.

[tak jest XD]

No tego się nie spodziewała. Nawet jeśli była przygotowana na to, że Hongie nie można od tak przewidzieć, to zaskoczyło ją to zdanie. Przez chwilę wbijała w siostrę tępy wzrok.
-Shenme..?! -Przeniosła wzrok na ozdobę made in USSR. -Mogę jeszcze powiesić gwiazdę, aru.. Chciałam abyśmy czuli się jak w domu.
Widząc, że Xiao wreszcie zwróciła na nią uwagę rozsiadła się wygodniej przed siostrą. Na jej twarzy zawitał delikatny uśmiech.
-Zrobić normalną imprezę czy piżama party, aru? Akurat mam taką śliczną, kupioną niedawno, piżamkę. I jakoś trzeba by.. przygotować, aru. Sama tego nie zrobię, huh..

HongKong pozwoliła sobie wyprostować nogi i ułożyć się wygodniej. Nie lubiła czasów powstania komunizmu. Znajdowała się wtedy w rękach Anglii. Do samego komunizmu nic nie ma. Nie skomentowała zamiarów siostry dotyczących gwiazdy, jedynie cicho westchnęła.
- Piżama party. - odpowiedziała wprost. - Twoja piżama się na coś przydająca.
Tak naprawdę, to nasza kochana i bezuczuciowa Xiao sama sobie kupiła piżamkę. W misie. Taką "kałaji". Bardzo ciekawie by było urządzić taką imprezę. Kupowanie pizzy o trzeciej w nocy, oglądanie filmów, bitwa na poduszki... HongKong takie rzeczy lubi.
- Może... Ja przygotowująca jedzenie? - HK biznesmen  woman wkracza do akcji. - Kupiąca chipsy i słodycze.

Na jej twarzy zaraz pojawił się szeroki uśmiech. Mimo wszystko siostra się zainteresowała. Znaczy, tak czy siak by Yan zrzuciła na nią trochę obowiązków, ale skoro jest chętna to wszystko przejdzie mniej boleśnie. Już nawet zapomniała o sprawie wszelkich gwiazd, sierpów, młotów, komunizmu czy innego.
-Na pewno obie będziemy wyglądać uroczo, aru.
Hong Kong w misie i Chiny w stanowczo zbyt skąpym ubraniu aby nadawało się do spania. Do tego panda, ten niesamowicie upstrokacony pokój i banda kiedyś-facetów-teraz-gejów-dziewczyn. Tak, zdecydowanie niezapomniane przeżycie.
-Hmmm... Chipsy, słodycze, aru.. -Nakruszą, nabrudzą, nasłodzą, Japonia będzie musiała posprzątać. -I jakieś przekąski, aru.. Coś na ciepło też by się przydało. -Zamówią pizzę -W sumie głodna się zrobiłam, aru... Sprzedają tu chińszczyznę? Albo sushi, aru.. I mam ochotę na kurczaka... Albo wołowinę.. Albo sobie upoluję jednego z piesków Niemca
Urwała na chwilę. Przyłapała się na tym, że znów wpadła w słowotok i zmieniła temat. Jakby robiąc bezsensowną przerwę, tylko po to aby mieć powód do umilknięcia (w sensie, że nie.. to nie ona się zagubiła w swoim gadaniu, to tak właśnie miało wyglądać!) wstała na chwilę z łóżka, poszła do szafki po grzebień i wróciła z powrotem siadając obok siostry. Rozpuściła włosy i sama zaczęła je przeczesywać.
-Mam nadzieje, że mają tu dobrą wodę, aru.. Nienawidzę jak ciężko się rozczesują.. -Zaraz, ona chyba nie miała o tym mówić, prawda?  -...poza tym, weź kartkę czy coś. Kogo zapraszamy, aru?

- Też tak uważająca.
Chiny jest jedyną osobą którą Xiao toleruje. Ba, jak nie przylepia do niej brokatu, cekinów i komunistycznych przypinek, to nawet ją lubi. HK nasłuchiwała co mówiła starsza siostra.
- Chyba znajdująca się azjatycka knajpa w mieście... - cichutko mruknęła pod nosem.
Nie mając nic innego do roboty, Leona słuchała gadulstwa siostry. Zapisywała sobie wszystko w pamięci. Zastanawiała się kogo zaprosić. Islandii jeszcze nie ma. Ameryka? Rozwaliłaby wszystko, ale byłoby chociaż ciekawie. Włoszkę? Pizzę by przyniosła. Polska i Hieronim? To by się działo...
HongKong zrobiła to, co kazała jej starsza siostra. Wzięła pisak leżący na stole (w pandy oczywiście)i wyjęła kartkę z mangi (w sensie ta kartka była zakładką...).

Widząc, że siostra się jej słucha obrosła w piórka niczym nastroszona kurka.
-Zapisujesz to, aru? Więc.. Najlepiej jak osobiście je złapiemy, aru.. Proponuję kuzynkę Turcję, jest miła i kochana.. Oh i żeby nie było smutno jej współlokatorce, aru.. -Chwila zastanowienia -...jak ona ma..? -Ka.. Kan.. Kancośtam? -Nieważne.. Dopisz od razu Amerykę, aru. Tylko trzeba będzie pilnować, aby wszystkiego nie zjadła... Albo kupmy podwójnie jedzenie, aru! I...
Urwała. Nastała cisza. Zerka na siostrę kręcąc nosem.
Cisza..
Cisza..
Cisza..
-Dopisz Anglię. - NIECH ZNA NASZĄ ŁASKAWOŚĆ. -Ż-Żeby nie było, że coś, aru... -Prychnęła od razu -Może też być... -W tym momencie walnęła się w głowę -No jakbym mogła zapomnieć! POLSKA, aru! Koniecznie! ...i Rosja? Litwa... I tak dalej, poradzimy sobie, aru..!
Skończyła radośnie klaskając. Niby wszystko, jak.. zaburczało jej w brzuchu. Oj chyba ostatecznie będzie musiała się wybrać do tej knajpy.

Xian chwyciła mocniej długopis. Słuchała co mówi siostra i zapisywała to na kartce. Leona szybko pisała po papierze, jednak jej pismo było czytelne oraz staranne. Użyła oczywiście języka chińskiego, alfabet arabski po prostu ją przeraża. W międzyczasie mówiła coś sama do siebie pod nosem. Padło słowo na "Kan". Kim do cholery jest jakaś "Kan"? No nic, zapisała "Kan-coś tam." Trzeba sobie radzić jakoś w tym ciężkim życiu. Czekaj. Anglia. A.n.g.l.i.a. Ale fajnie, HongKong przyniesie fajerwerki. Straszenie Anglii to czysta przyjemność. HongKong zapisała wszystko co musiała, odłożyła pisak.
W tym momencie po pokoju rozniósł się dziwny dźwięk.
- Burza idąca?

Yan wiedziała czym może się skończyć połączenie jej, Anglii i Hong Kongu. Ale zaprosić musiała. Skoro miała przyjść Ameryka, to by było głupio, prawda?
Zerknęła na kartkę siostry. Nawet nie zastanawiała się co tam jest napisane tylko westchnęła widząc pismo Hong Kongu. Jak oni tam jeszcze mogą używać tradycyjnego chińskiego? Musi kiedyś siostrę wziąć w obroty aby pisała uproszczonym. Bo przecież to komuniści uprościli a oni wiedzą co dobre, prawda?
-Burza..? -Troszkę się zażenowała -T-To... Ja, aru. Głodna jestem... Trochę.
W sumie jeszcze tak dobrze nie spacerowała po okolicy. Może to dobry moment na przechadzkę? Poszukają knajpy, najedzą się, ogarną otoczenie.
-Ai... Mówiłaś coś o chińkiej restauracji, aru..

- Tak, wspominająca.
Czy przypadkiem HongKong zna całą mapę na pamięć? Nie. Zgubiła się biegnąc do hotelu (o którym istnieniu nie wiedziała), bo skręciła o jedną uliczkę za wcześnie. Dlatego się spóźniła. Oczywiście nikomu tego nie powie, trzymamy się wersji "Znająca mapę na pamięć".
No dobra, najwyższa pora troszkę nakrzyczeć na siostrę, dawno tego nie robiła. Ostatnio jakoś 20 minut temu. Miała zamiar wrzeszczeć tak, że usłyszą ją w sąsiednim mieście. Ale nie zrobi tego. Ograniczy się do jednego uderzenia. No, może więcej.
- Zaczynająca od najważniejszej sprawy - czemu nie ustalająca ze mną jak będzie wyglądać nasz pokój? - niestety, HK nie mogła użyć słówka "mój". A szkoda. - Dlaczego jest tu tylko jedne łóżko? Gdzie zamierzająca spać? Myśląca troszkę.
Ułożyła się wygodnie i się zaczęła zastanawiać zerkając na pokój. Miała ochotę wziąć miarkę i zmierzyć wszystkie kąty. Na nieszczęście, miarki nie miała.
- Dobrze. Ja śpiąca na łóżku. - spojrzała na podłogę. - Ty znajdująca miejsce na ziemi... A Japonia? - jej wzrok padł na łóżko - Dobra, wytrzymam z nią.

Przynajmniej o tej knajpie pamiętała. Jak dobrze... Chiny nie znalazła jeszcze gdzie w tym przybytku znajduje się kuchnia, to na ten czas trzeba się będzie żywić na mieście.
-Pójdziemy tam...? Głodna jestem, aru.. Jak myślisz, zaakceptują dolary? Bo yuanami chyba płacić nie można..
Na chwilę zapadła w stan określany jako 'myślenie'. W sumie pieniądze przy sobie miała. Toć była takim chodzącym bankomatem dla połowy rodziny.
Nagle jednak z całego tego toku myślenia wyrwała ją siostra. Zdawała się niezbyt zadowolona. W pierwszej chwili tylko przeniosła za nią niezbyt rozumny wzrok i próbowała zrozumieć o co właściwie chodzi.
-Nasz pokój jest bardzo ładny, aru.. Paru miłych znajomych -czytaj: biednych chińczyków, których swoją urodą i wdziękiem siłą komunistki-członka partii zagoniła do pracy -pomogło mi to wszystko urządzić. Potem wystarczyło tu i ówdzie podsunąć koperty i mamy piękny pokój, aru!
Posłała siostrze szeroki uśmiech. Nawet ją poklepała po głowie.
-Zapewniam, że na półkach wszystko się zmieści, aru! T-Trochę się martwię o szafę, czy się we trójkę zmieścimy... -Stroje Chin + więcej strojów Chin + cosplaye Japonii.. TAK HONGIE, ZMIEŚCISZ SIĘ Z SIOSTRAMI! -Ale jak chcesz, możesz coś dostawić, aru..
Usłyszała słowa odnośnie spania. Ona na podłodze!? ONA? Cesarska perełka!? Na podłodze?!
-Japonia lubi spać na podłodze.. -Burknęła w stronę siostry -P-Poza tym, to duże łóżko.. Zmieścimy się we trójkę, aru... ...piątkę. - Bo panda i Pochi spać gdzie nie mają.

HongKong nie wiedziała czy można tam zapłacić dolarami. Więc siedziała cicho i słuchała co siostra ma do wypowiedzenia...
Tak. Pokój jest ładny. Dla Chin. Zdecydowanie dla Chin. Jakby powiesiła wszędzie plakaty yaoi to by pasowało też i Japonii. Pewnie ma je przygotowane w razie napadu Wściekłego Japończyka. Ciekawe co ma na myśli mówiąc "mili znajomi"... To troszkę zabrzmiało jakby się sprzedała. A może jednak nie..? W tym momencie spojrzała na półkę. Nic się nie zmieści. No może kilka rzeczy. Teraz szafa. Tu już się nic nie zmieści. Trzy baby w jednym pokoju z czego jedna ma trzy tysiące osiemset dwadzieścia siedem cosplayi. Musi się posłuchać siostry i coś dostawić - nie da rady. Inaczej pobiją się za każdy centymetr kwadratowy.
- Później coś wymyśląca...

Z powieszaniem yaoi problemu nie będzie. Bo Chince to nie przeszkadza. Ona by cały pokój wytapetowała w jakiejś Anglii, Rosji, Ameryce, Mongolii czy bóg wie czym jeszcze. Zresztą w ogóle nie zrozumiałaby, co może się w tym pięknym, świecącym i ustrojonym pokoiku nie podobać!? Poza tym... Wystarczy wejść i od razu wiadomo do kogo on należy, prawda?
Trzy baby w jednym pokoju z czego jedna od cosplayów, a druga ma setki ciuchów. No i nie należy zapominać o fakcie, że mieszkać z nim będzie panda. I pies. Najwyżej się szafę powiększy. Albo wynajmie się pokój do przetrzymywania ich ubrań.. czy coś.
-W sumie to się cieszę, że będziemy mieszkały razem, aru..! Ostatnimi czasy sypiałam tylko w łóżku z siostrzyczką Tybet. -Uczcijmy minutą ciszy biedną Tybet, która musiała takie katorgi znosić -A teraz będziemy razem, aru!
Skończywszy swoją gadaninę uśmiechnęła się... dość dziwne. Przerażająco wręcz. Jakby miała ochotę podczas tego wspólnego spania co najmniej kogoś zarąbać siekierką i schować do tej niczego-nie-mieszczącej-szafy. Cóż.. Ktoś mówił, że mieszkanie z komunistką będzie łatwe?